Zatoka Botnicka - ciągle zmieniający się słodkowodny basen morza
Zdjęcie: Lentokuva Vallas Wody otaczające archipelag Maalahti są płytkie i usiane głazami.
Rejon Zatoki Botnickiej rozciągającej się między Finlandia i Szwecją, stanowi mieszankę arktycznej surowości rozległej toni morskiej z bujną roślinnością ptasich zatoczek. Łowcom szczupaka oferuje pewne łowiska, najlepsze w Finlandii stanowiska na wędkowanie spod lodu na okonia, czasami odrętwiające oczekiwanie na łosososia bez rezultatu – a po kilku godzinach zatrzymujące krew w żyłach branie wielkiego okazu tuż przy łodzi.Zatoka Botnicka dzieli się na trzy części: Botnik Południowy, cieśnina Kvarken i Botnik Północny. Długie wybrzeże stanowi najdłuższą otwartą linię brzegową w Finlandii. Niewiele tutaj archipelagów, na pewnych odcinkach wybrzeża wysepki nie pojawiają się w ogóle. Typowym dla tego rejonu krajobrazem jest kamienistość terenu i uboga roślinność. Szczupaka z wód wewnętrznych archipelagu Botnika Południowego Najważniejszym gatunkiem ryb w rejonie archipelagów Botnika Południowego jest szczupak, a możliwości złowienia dużego okazu są bardzo dobre. Słynne z udanych połowów okolice miasta Kristiinankaupunki obfitują w szczupaki o wadze ponad 10 kg. Sandacz upodobał sobie archipelagi Botnika Południowego. Najlepsze łowiska tej ryby znajdują się w rejonie portu Pori w okolicach ujcia rzeki Kokemäenjoki i na wodach pobliskiego archipelagu Ahlainen. Rozpościerający się w okolicach gminy Merikarvia archipelag Oura składa się z ponad 300 kamienistych, bezdrzewnych lub słabo zadrzewionych wysepek skalnych. Poza ich granicami rozciąga się szerokie morze. Archipelag znany jest z występującej w tych wodach rzadkiej populacji lipienia, który udaje się na tarlisko w morze. Zdjęcie: Jari Tuiskunen  Merikarvia. Wędkowanie spinningowe na morską troć z surowych wybrzeży skraju archipelagu, lub wśród wzburzonych fal jesiennych uderzających wyjścia zatoczek skalistych wysepek na wiosnę, może przynieść radosną niespodziankę – nawet pięciokilogramowego trocia! Archipelag znajdujący się w okolicach portu Rauma jest szeroki i wielopostaciowy. Toczą się rozmowy na temat ustanowienia w tym regionie Parku Narodowego Botnika Południowego. Na wodach otaczających wysepki archipelagów Pyhämaa i Luvia, tradycje łowieckie są bardzo stare. Dobre łowiska troci przyciągają wędkarzy. Na początku kwietnia łowienie spod lodu w okolicach wyspy Raippaluoto i na obrzeżach miasta Uusi-Kaarlepyy spod ostatnich tafli lodowych, dostarcza wędkarzom siei. Zdjęcie: Jorma Koivuniemi  Duży okoń uderza ochoczo w martwą rybkę na wodach archipelagu Luoto. Bogata w ryby i kamienista cieśnina Kvark Cieśnina Kvark umiejscowiona w najwęższym miejscu Zatoki Botnickiej wraz ze swym rozczłonkowanym archipelagiem, tworzą przepiękny krajobraz w swej surowości. Ten obszar Bałtyku to pierwszy obiekt w Finlandii wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i przyrodniczego Unesco. Jest to prawdopodobnie najlepsze łowisko okonia, ale również szczupaka. Poruszając się pomiędzy główną wyspą archipelagu Raippaluoto a pozostałymi wysepkami można zauważyć, że dno zatoczek morskich w tych okolicach jest niezwykle kamieniste i bogate w ryby. Począwszy od wiosny najdłuższy w Finlandii most łączący ląd stały z wyspą Raippaluoto jest ulubionym stanowiskiem wędkarzy śledzia bałtyckiego. Zdjęcie: Risto Jussila  Archipelag Vaasa zalicza się do słynnych łowisk spod lodu. Skalista wysepka Raippaluoto, Panike. Otwarte tonie wodne Botnika Północnego Poza archipelagiem Luoto rozciągającym się między miastami Pietarsaari i Kokkola, wybrzeże Botnika Północnego jest otwarte. W bezpośrenim sąsiedztwie miasta Kokkola wędkarze łowią obficie tu występujące trocie morskie i łososie. Na otwartych toniach Botnika Północnego największe populacje ryb to szczupak i okoń. Największa wyspa na obszarze morskim Finlandii to Hailuoto w okolicach Oulu, królestwo różnorodnych gatunków ptaków i dobre łowisko okonia spod lodu w okresie zimowym. Na początku lata łososie przenoszą się z głównego basenu Bałtyku do rejonów przyujściowych rzek wpadających do Botnika Północnego. Jest to sezon na łowienie metodą trollingową na obszarze całej Zatoki Botnickiej, wzdłuż brzegów najdalej wysuniętych wysp i wysepek skalnych. Park rybacki znajdujący się w rejonie ujścia rzeki Kemijoki pod elektrownią, jest popularnym tutaj łowiskiem łososia. Zdjęcie: Jorma Koivuniemi  Wody portu Pietarsaari na początku czerwca to znakomite tereny wędkowania trollingiem na łososia. Surowa zima Północy skuwa Zatokę Botnicką pokrywą lodu na pół roku. Woda jest w niej przeźroczysta, mało słona. Poziom soli w tych wodach wynosi 4–6 promili. Jakość wody jest najlepsza na otwartych toniach morza, dobra w strefie przybrzeżnej i dostateczna w ujściach rzek. Na obszarze między miastami Rauma i Kokkola dno brzegu morza jest kamieniste. Poruszanie się łódką nie jest łatwe, a w niektórych miejscach prawie niemożliwe. Największe zagęszczenie głazów jest na obszarze archipelagu cieśniny Kvark, a najmniejsze w rejonie Botnika Północnego. Polecamy gorąco zamówienie miejscowego przewodnika na wyprawy wędkarskie planowane w tych okolicach. Zdjęcie: Jorma Koivuniemi  Wyspy Mikkelinsaaret położone na północ od portu Vaasa, są ważnym elementem obszaru dziedzictwa naturalnego cieśniny Kvarken. | 
Polski
