Inarijärvi - jezioro łososiowe surowej północy

Tak o tym największym w Laponii, a trzecim co do wielkości w Finlandii jeziorze opowiada pewien turysta. Inarijärvi oferuje wędkarzowi niezwykłe i dzikie środowisko, czyste wody oraz piękne okazy ryb.

Inari to rzeczywiście niepowtarzalne jezioro w skali europejskiej. Mało jest takich miejsc do wędkowania jak tutaj. Na terenach wielkiego rozlewiska tego jeziora można podróżować nawet kilka dni, nie spotykając innego człowieka i podziwiając dziewiczą przyrodę. Poza kilkoma wioskami i domkami dla wędrowników, większa część linii brzegowej jest niezabudowana.

Dzika troć jeziorna

Inarijärvi zajmuje pierwsze miejsce w Finlandii pod względem połowów troci jeziornej. W ostatnich latach w jeziorze tym złowiono 45 ton tej ryby. Waga średnia wynosi 1–3 kg, ale spinningista może spodziewać się prawdziwych olbrzymów na haczyku. Największe okazy złowione w tych wodach ważyły ponad 10 kg. Troci dostarczają do jeziora jego tarliska – rzeki dopływowe.

Zdjęcie: Jari Salonen 

Troć o wadze 2,6 kg wyłowiony z głębin fiordu Nanguvuono.

Na początku sezonu połowów – co na Inarijärvi oznacza koniec czerwca, wędkę można zanurzać już na głębokości kilku metrów, pomiędzy skałkami podwodnymi, lub w cieśninach pomiędzy wysepkami otwartej toni. Tam troć może uderzyć na przynętę rzucaną z brzegu wysepki wybranej na obozowisko.

Kiedy wody jeziora ogrzeją się do ponad 10 stopni, troć ucieka w głębiny. Świetne łowiska to szybko pogłębiające się brzegi wysepek oraz głębokie niecki w dnie płycizn jeziora, osiągające ok. 10–30 m.

Podczas białych nocy lapońskich na wędkarza czekają niezwykłe przeżycia, kiedy to ryba bierze już na wodach powierzchniowych, lub na kilka metrów pod wodą, na obszarze 20–40 metrowych głębin lub wokół skałek otwartego basenu. Rzadziej udaje się cokolwiek złowić na głębinach centralnych obszarów otwartych toni. W okresie od połowy lipca do sierpnia, niektóre przynęty warto zanurzyć na głębokość 10 m.

Jesienią ryby przemieszczają się z powrotem na płycizny. W tym okresie w Laponii wieje często silny wiatr i może padać deszcz, ale za to potencjał łowisk jest wielki.

Zdjęcie: Petteri Kontila 

Wody basenu Kasarinselkä obfituja w golce.

Golec uderza na spoona z głębiny

Golec jeziora Inarijärvi, tzn. pstrąg jeziorny, to wspaniały okaz. Jego normalna waga to 0,7–2 kg. Złowiono już w tych wodach okazy takie jak ok. 8 kg. Chłody umożliwiają złapanie tej pięknej ryby tuż przy powierzchni wody. Latem golec uderza na spoona trolingu w głębinach 10–20 metrowych.

Palia jeziorowa uderza agresywnie na przynętę przeważnie na głębokości 20–30 m, ale czasami niespodziewanie również z płycizny.

Na lipienia spinnerem pośród skałek podwodnych

Wędkarz spinningowy polujący na lipienia pośród skałek przybrzeżnych wysepek otwartej toni, może być pewny pięknego trofeum. Populacja tej ryby w jeziorze Inarijärvi jest wielka, a lipień o wadze 0,5–1 kg jest powszechny. Powodzenie w łowieniu rośnie wraz z nasileniem wiatru. Dlatego warto kierować się na wietrzne wybrzeża.

Dobre łowiska lipienia to również cieśniny pomiędzy wysepkami otwartej toni. Pod koniec lipca duże okazy żerują w zatoczkach wysepek na głębokości 2–4 m.

Zdjęcie: Petteri Kontila 

Lipienia można złowić spinningiem w pobliżu wybrzeży wysepek lub skalistych mielizn toni centralnych jeziora.

Na sieję wędkowanie na muchę

Jezioro Inarijärvi obfituje również w sieję. Na muchę łowi się ją najczęściej w ciepłych wodach na początku lata, kiedy żeruje blisko próchnicowego dna jeziora. Wygłodzona sieja dobrze bierze również na spinnera. Ryby przebywające bliżej dna osiągają często wagę kilku kilogramów, ale przeciętnie ważą ok. 1 kg.

Głębiny, a szczególnie ujścia rzek to również łowiska szczupaka. Zimne wody tych okolic nie przyciągają jednak dużej populacji tej ryby.

Spod lodu na ryby łososiowate

W okresie zimowym na wodach Laponii można wędkować spod lodu zupełnie przy brzegu, wyszukując stanowisko między skałkami. Kiedy poziom wody jest pod lodem obniżony, dobre łowiska znajdzie się na głębokości 1–2 metrów. Na początku maja woda podnosi się i wtedy duży lipień uderza z gniazd uformowanych przez kamienie w półmetrowej wodzie.

W trakcie połowu spod lodu na lipienia, na przynętę może uderzyć również troć. Połowy zimowe na pstrąga to wyzwanie na jeziorze Inarijärvi. Największe szanse daje zanurzenie wędki do głębokości 10–20 m.

Miłośnicy okonia mogą liczyć na hot spot w okolicach basenu Joensuunselkä wokół półwyspu Veskoniemi.

Zdjęcie: Risto Jussila 

Basen Nanguvuononselkä w południowo-wschodniej części jeziora Inarijärvi

Otwarta toń jeziora i archipelagi wysepek

Największe baseny jeziora Inarijärvi to Kasariselkä, Vasikkaselkä, Sammakkoselkä i Ukonselkä. Kasari rozciąga się na obszarze 30 kilometrów i dlatego przeciwny brzeg jest niewidoczny.

Inarijärvi to jezioro zapadliskowe, głębokie, o nierównym dnie. Krajobraz charakteryzuje się szerokimi archipelagami, skałkami podwodnymi, dużą liczbą zatoczek oraz głębokimi zapadliskami w dnie jeziora.

Ostre skały i pagórki wyłaniają się gwałtownie na wysokość dziesiątek metrów ponad poziom wody. Dla równowagi brzegi usiane są również gładkimi skałami przybrzeżnymi oraz obszarami piaszczystymi. Oryginalne skałki o wyglądzie bali są znakiem charakterystycznym dla tego akwenu. Życie ludzkiego nie wystarczyłoby na wypróbowanie wszystkich łowisk tego jeziora.

Zdjęcie: Markku Myllylä 

Spokojna toń jeziora Inari wycisza zmysły.

Nie musisz zabierać ze sobą wody pitnej

Jakość wody w jeziorze Inarijärvi jest doskonała. W głębinach temperatura jej nie podnosi się do ponad 15 stopni nawet latem. Woda jest krystaliczna i zdatna do picia. Widoczność w części północnej jeziora wynosi 9 m.

Mieszkańcy Tampere uważają zatokę Paarlahti na wielkim jeziorze Näsijärvi za jedyny fiord w Finlandii, natomiast podobne polodowcowe formacje skalne można znaleźć również na obszarze jeziora Inarijärvi: Nanguvuono, Kaikunuora, Surnuvuono i Suolisvuono są długie i głębokie, podobne do tych w innych częściach jeziora.

Każda osoba wybierające się w okolice Inarijärvi powinna uszanować naturalny i dziki charakter przyrody tego jeziora. Należy również pamiętać, że silny wiatr może zerwać się nagle i osiągnąć niebezpieczne rozmiary burzy morskiej. A na pustkowiach pomoc jest daleko!

W mieście Inari i okolicznych wioskach można liczyć na miejsca noclegowe. Wędkarze nocują często w namiotach lub pustych schroniskach dla podróżników (bez kołder, poduszek i sprzętu do gotowania). Do dyspozycji turystów znajdują się tam dwa domki letnie lepiej wyposażone do wynajęcia (po fińsku: varaustupa).