Kyyvesi - łowisko gęsto pokryte wysepkami

Część zabarwionej na brązowo od warstwy próchnicowej wody, pochodzi od bogatej w trocie rzeki Nykälänjoki, wpływającej do akwenu od północy. Odpływ przebiega przez strumień Läsäkoski, wychodzący z południowo-zachodniego zakątka jeziora, będący znanym łowiskiem troci metodą muchową.

Jezioro Kyyvesi charakteryzuje się dużym rozczłonkowaniem i wielką liczbą wysepek, których naliczono aż 1400 na powierzchni liczącej 130 km². Można tu znaleźć schronienie przed nawet silnymi porywami wiatru - jeśli nie będzie wiał z północnego zachodu na południowy wschód.

Wybrzeża jeziora zabudowane są dość gęsto domkami letnimi. Nietrudno jednak o znalezienie wolnych miejsc do swobodnego wędkowania. W latach 1869–70 zrealizowano obniżenie poziomu wody jeziora o ok. 2 m, co przyczyniło się do spłycenia brzegów na niektórych odcinkach. Poruszanie się w tych miejscach dużą łodzią wymaga ostrożności, ze względu na trzciny i głazy podwodne. Głębokość średnia wody wynosi tylko 5 m, ale w basenie Hulkonselkä-Reposelkä rozciąga się zagłębienie o długości ok.10 km, którego dno opada w niektórych miejscach na ponad 30 metrów.

Zdjęcie: Rock and Lake 

Widok na jezioro Kyyvesi.

Mimo iż Kyyvesi położone jest między strumieniami słynnymi z troci, w samym jeziorze ryba ta nie zalicza się do powszechnie łowionych na błystkę. Akwen ten aż roi się od szczupaków, okoni a szczególnie sandaczy - do tego stopnia, że nazywany jest jednym z najlepszych łowisk ryb w tym rejonie. Rybostan sandacza pielęgnowany jest corocznym zarybianiem jeziora. Doprowadziło to w rezultacie do szybkiego wzrostu populacji tego gatunku.

Zdjęcie: Jari Tuiskunen 

Szczupak poddaje się.

Ukryte skałki i łowiska ryb

Powszechną metodą łowienia sandacza jest trolling, ale na tym terenie nie braknie również doskonałych miejsc do spinningu, zwłaszcza przy krawędziach stoków. Z powodu położenia jeziora na osi północny zachód – południowy wschód należy pamiętać, że płycizny wokół krańców wysp i półwyspów, szczególnie po stronie południowo wschodniej – wysunięte są daleko w głąb jeziora. Rozróżnienie skałek od powierzchni wody przynosi trudności, co sprawia pozór wód wolnych od głazów. Te ukryte skałki są niebezpieczne dla śruby napędowej, ale są to również ulubione miejsca żerowania ryb.

Na szczupaka można polować zarówno wędką spinningową zarzucaną w pobliżu trzcinowych szuwarów i wokół skałek, jak i trollingiem na środkowej części jeziora. Rzadko można tu spotkać okazy dziesięciokilowe, ale istnieją duże możliwości złowienia pięciokilowych sztuk. Najbardziej skuteczne na ryby są barwne woblery, spoony i błystki trollingowe.