Starym fińskim zwyczajem, prodróżnik gotuje wodę na kawę nabieraną z jeziora w metalowym garnku, lub czajniku zawieszonym nad ogniskiem. Słodkowodna ryba pluskająca się w czystych wodach to prawdziwy przysmak, jeżeli tylko uda się taką rybę złapać. W Finlandii wędkarz ma nie lada dylemat do rozwiązania: na które z tysięcy jezior wybrać się na ryby?
Kraj tysięcy jezior
Obszar Finlandii pokryty jest wodami w największym stopniu na świecie. Niemal 10 % powierzchni kraju stanowią jeziora. Ich łączna powierzchnia porównywalna jest z wielkością kraju takiego jak Belgia. Pojezierze Fińskie rozciągające się na przestrzeni Finlandii Środkowej i Wschodniej tworzy największy w Europie obszar pokryty blisko siebie położonymi jeziorami, których jest dziesiątki tysięcy.
Zdjęcie: Lentokuva Vallas
Złota fińska jesień w najlepszym wydaniu nad jeziorem Ullavajärvi, Pohjanmaa.
Na całym obszarze Finlandii znajduje się 309 jezior o powierzchni ponad 10 km², co stanowi 65 % łącznej powierzchni wszystkich jezior. Większe z nich posiadają wielką różnorodność gatunków ryb i dlatego stanowią najważniejsze obiekty połowów. Na wielkie jeziora wędkarze wybierają się na ryby łódką.
Różnorodne gatunki ryb
Okonie szczupaki, płotki i sandacze to najbardziej rozpowszechnione gatunki ryb jeziornych. Szczupaka i okonia można napotkać właściwie we wszystkich jeziorach Finlandii. Złowienie ponad metrowego szczupaka jest możliwe na niezliczonych akwenach tego kraju.
Ostatnie ciepłe lata przyczyniły się do powiększenia populacji dużego okonia jeziornego. Znacznie ułatwia to napotkanie ponad półkilowego pasiaka na wielu wodach pojezierzy.
Jigging is fun, active and eventful! Zander are pursued with jigs in bay waters, shallows and slow-flowing sounds in the beginning of the season and at the edges of mid-lake shallows and rocky areas in summer.
Najlepsze skupiska sandaczy znajdują się na pojezierzach Południowej i Środkowej Finlandii w wodach glinianych i mętnych, czasami również w wielu jeziorach o wodach przeźroczystych. Sandacz może osiągnąć w jeziorze wagę kilku kilogramów.
Jeziorowa troć i łosoś bytują najczęściej na większych, otwartych toniach. Lipień jeziorny występuje w Laponii w małych i większych jeziorach, a w Finlandii Wschodniej można go szukać w wielkich akwenach. Miętus i sieja oraz różne białoryby, takie jak płotki, leszcze i jazie to najbardziej powszechne gatunki ryb jeziornych.
Otwarte tonie wielkich i surowych jezior fińskich pełne są małej sielawy, której nie łowi się sprzętem wędkarskim. Sielawa tuczy drapieżniki do dużych rozmiarów. Dobrze przyrządzona stanowi wielki przysmak.
Zdjęcie: Kimmo Pöri
Wędkowanie z łodzi jest doskonałą metodą łowienia dużego okonia. Jezioro Iisvesi, Suonenjoki.
Wędkowanie spinningowe na małych jeziorkach
Tysiące jezior średniej wielkości to znakomite łowiska. Większość z nich to bardzo małe akweny i jeziorka oczka, tak więc wielkość średnia obszaru jeziora wynosi tylko 18 hektarów. Finlandia posiada 56 000 akwenów o powierzchni ponad 1 ha.
Dla wędkarzy poszukujących spokoju, proponujemy małe jeziorka ukryte w lasach lub na terenach dzikich i niezamieszkałych. Szczupaki, okonie i płotki królują w małych jeziorkach. Dostęp do wielu z tych łowisk drogami bocznymi jest łatwy. Dla każdego wędkarza znajdzie się jakieś odpowiednie jezioro bogate w ryby.
Zdjęcie: Jari Tuiskunen
Leśne jeziorka stanowią interesujące obiekty wędkowania na mniejszą skalę.
Okres lodowcowy wyrzeźbił jeziora
Jeziora Finlandii zrodziły się po ostatnim zlodowaceniu w misach i rynnach wyżłobionych w ziemi. Dla jezior polodowcowych typowe są: kręta forma, liczne wysepki i niski poziom wody. Często dno tych jezior jest nierówne i pokryte skałkami. Największe głębiny olbrzymich jezior dochodzą do 100 metrów.
Niektóre jeziora powstały w rozpadlinach skorupy ziemskiej. Dno niektórych akwenów utworzone zostało w wyniku uderzenia meteorytu na ziemię tysiące lub miliony lat temu. Do takich jezior kraterowych należą m.in.: Suvasvesi, Lappajärvi, Keurusselkä oraz basen Paasvesi wielkiego jeziora Saimaa.
Czyste wody akwenów
W Finlandii występuje dużo obszarów bagnistych, a większość akwenów wodnych jest w mniejszym lub większym stopniu koloru brązowego. Obok nich można napotkać surowe i przezroczyste jeziora. Mimo swego koloru, wody są w większości czyste. Zarośnięte jeziora o mętnych wodach występują szczególnie na terenach rolniczych Finlandii Południowej.
W okresie od listopada do grudnia akweny pokrywają się lodem. Małe jeziora zamarzają w pierwszej kolejności, a najpóźniej - po kilku tygodniach, otwarte tonie wielkich jezior. Zimowy sezon podlodowy trwa Finlandii Południowej do kwietnia. W Laponii jeziora wyzwalają się spod tafli lodu dopiero na przełomie maja i czerwca.
Komary dokuczające urlopowiczom latem nie docierają do wędkarza łowiącego w łódce na środku jeziora.
Polski
