Kulovesi i Rautavesi - ojczyzna bolenia
Zdjęcie: Ismo Kolari Kulo-Rautavesi to zróżnicowane tereny wodne.
Obszar pomiędzy gminami Nokia i Sastamala bogaty w rwące potoki obfite w ryby szlaków wodnych, oferuje interesujące miejsca do wędkowania. Podczas wyprawy wędkarskiej w okręgu Pirkanmaa, poza sandaczem i okoniem na haczyku może pojawić się również błyszczący boleń. Mapa głębokości (dokładne dane uzyskasz posługując się zoomem).Rwące strumienie to ulubione miejsca bolenia Popularne obiekty wędkarskie: Hulttistenvuolle, Kutalanvuolle, Myllyvuolle i Hiedanvuolle obfitują poza boleniem w inne gatunki ryb. Smukłe woblere, łyżeczki oraz jigi dobrze się sprawują w połowie bolenia. Tradycyjna metoda łowienia sandacza to wędkowanie z łódki z obciążoną dodatkowo przynętą ciągniętą tuż nad dnem, lekko poruszaną wahadłowo. Zdjęcie: Ismo Kolari  Boleń waży przeważnie ok. 2–4 kg, największe sztuki mają ponad 5 kg. Latem strumienie o szybkim przepływie wody roją się od małych uklei i innych płotek, na które żerują bolenie, sandacze, szczupaki i okonie. Najlepsze zdobycze zdarzają się w miejscach o silnych wirach podwodnych. Uruchomienie przez elektrownie wodne przepustu wody, powoduje nasilenie przepływu i wirów w biegu górnym i dolnym rzeki. Jigowanie przynosi dobre wyniki w takich miejscach. Zależnie od głębokości i szybkości przepływu wody, zalecana waga jiga to 10–20g. Zdjęcie: Ismo Kolari  Szczupak uderzył w przynętę. Mewy wskazują wędkarzom gdzie uwijają się okonie i sandacze W okresie letnim sandacza łowi się trollingiem z głębokich toni oraz na krawędziach skarp podwodnych. Na otwartej przestrzeni jeziora można zdobyć również bolenia. Latem i jesienią płycizny i zatoczki jeziora Rautavesi wypełniają głośne stada mew polujących na ryby. Wtedy nietrudno złowić na jiga dużego półkilowego okonia z wody o głębokości 4–8 metrów. Czasami wszystkie warstwy wody, od dna do powierzchni aż burzą się od okoni. W tych samych miejscach żerują również sandacze. Okonie biorą często mniej więcej z warstwy środkowej wody, sandacze bliżej dna. Zdjęcie: Ismo Kolari  Rwące strumienie to dobre miejsca na połów sandacza. Dobre miejsca na wędkowanie Poza rwącymi potokami również płytkie, zarośnięte trzciną zatoczki, płycizny i zagłębienia dna roją się od ryb. Pokryty małymi wysepkami szlak wodny od Kutuli do Rautavesi, podobnie jak pobocza skarp podwodnych otwartej przestrzeni wodnej, to przede wszystkim tereny zamieszkiwania szczupaka. W okolicach Kulovesi dobre obiekty połowu sandacza to m.in. Lukkilansalmi i wejście do zatoki Sarkolanlahti. Na obszarze jeziora Rautavesi sandacze chętnie pluskają w szybko płynących nurtach otaczających wyspę Selkäsaari, w głębinach po południowej stronie Kuivaluoto, w górnym biegu Vammaskoski i Soukonlahti. Zdjęcie: Ismo Kolari  Na jeziorze Rautavesi normalna głębokość zanurzenia wędki podlodowej na okonia to ok. 5 m. Na wędkowaniu podlodowym pośród fińskiego krajobrazu narodowego Pod koniec lata i na początku jesieni uwidacznia się bujność podwodnej roślinności w postaci alg niebieskich. W okresie zimowym obszary wodne Kulo-Rautavesi to raj dla wędkarzy łowiących dużego sandacza spod lodu. Poruszając się po tych terenach warto zachować nadzwyczajną ostrożność, ze względu na występowanie podstępnych wirów podwodnych, powodujących spłycenie tafli lodowej. | 
Polski
