Lappajärvi - morze Ostrobotni Południowej

Jezioro Lappajärvi, znane jako największe jezioro kraterowe w Finlandii, stanowi niezwykły system wodny w regionie Ostrobotni Południowej. Na olbrzymich toniach jeziora nie widać brzegu przeciwnego. Sprawia to wrażenie przebywania na morzu. Maksymalna głębokość akwenu wynosi 38 metrów, co można uznać za wyjątek na tych ogólnie płaskich terenach.

Zdjęcie: Mikael Luoma 

Jest ryba!

Rozmaitość gatunków ryb

Jezioro Lappajärvi należy do systemu wodnego rzeki Ähtävänjoki. Woda akwenu jest zabarwiona warstwą próchnicową, typową dla jeziora eutroficznego, uformowanego zgodnie z charakterystyką zlewni i miejscowej gleby. Sandacz zamieszkujący chętnie mniej krystaliczne wody czuje się tam świetnie, co zapewnia wędkarzom dobre połowy, niezależnie od metody wędkowania.

Również okoń osiąga w jeziorze duże rozmiary, kusząc wędkarzy łowiących na jiga i na błyszczkę. Przybywają oni z bliska i daleka. Chętnie tu przyjeżdżają w poszukiwaniu tych okazałych bojowników z ostrą płetwą grzbietową, na które oczekuje stalowa wędzarka przenośna. Zbocza licznych płycizn gromadzą stada okoni. W poszukiwaniu większych okazów ukrywających się w wodach strefy powierzchniowej, warto wybrać się łódką na otwarte tonie jeziora.

Zdjęcie: Mikael Luoma 

Wędkarstwo podlodowe na jeziorze Lappajärvi.

Lappajärvi obfituje w stynkę, a obecnie również coraz bardziej w sielawę. Te niewielkie rybki bogate w wartości odżywcze są fundamentem dobrego rozwoju populacji łososia jeziorowego. Jezioro zarybiane jest regularnie narybkiem łososia, a rezultatem jest szybkie powiększanie się populacji tego gatunku ryb. Podczas łowienia trollingiem zalecamy skierować dziób łódki w kierunku stoków głębin ku zachodniej stronie jeziora.

Na przełomie stycznia i lutego rozpoczyna się złoty sezon wędkowania podlodowego na miętusa. Wtedy to bez zbytniego wysiłku ze strony wędkarza, miętusy garną się na haczyk w płyciznach pokrytych trzcinami. W ten sposób zdobywa się ryby na smakowitą zupę. Należy przygotować się cierpliwie na niespodzianki w postaci wielkich sztuk, ponieważ pięciokilowe ryby nie kwalifikują się jeszcze na strony lokalnej prasy. Sezon wędkarstwa podlodowego na miętusa trwa również po zakończeniu tarła. W tym czasie zakłada się na haczyk małą mormyszkę. Jest to sposób ułatwiający podniesienie siei polującej na miętusa na drugą stronę pokrywy lodowej.