Höytiäinen - jezioro obniżone
Zdjęcie: Lomakeskus Huhmari Jeziorowa troć jest aktywna szczególnie w czasie wschodu i zachodu słońca.
”Sosny strzeliste chwiały się, wywracały koziołki w powietrzu, po czym kolejno spadały z ogromnym hukiem w dół do wody. Liczne w tych okolicach żmije ruszyły przerażone do ucieczki z tych niepewnych okolic, a ziemia drażała. Rwący strumień burzył się i dało się słyszeć głośny i nieustanny trzask łamanych drzew.”W taki dramatyczny sposób agronom wojewódzki A. Th. Europaeus opisuje niespodziewane przedarcie się wód z jeziora Höytiäinen do niżej położonego Pyhäselkä, basenu olbrzymiego jeziora Saimaa w 1859 r. W wyniku nieudanej operacji obniżenia jeziora, w ciągu dwóch tygodni woda opadła o 7,5 m. Później dokonano dodatkowego zabiegu obniżenia o dalsze 2 m. W końcu obszar całkowity akwenu zmniejszył się o jedną trzecią, a objętość wody o ponad połowę. Mapa głębokości (dokładne dane uzyskasz posługując się zoomem).Na szczupaka w okolice zatoczek północnego wybrzeża Höytiäinen - piętnaste jezioro co do wielkości w Finlandii, rozciąga się pomiędzy olbrzymami Pielinen i Saimaa, na północ od miasta Joensuu. W wyniku realizacji projektu powiększenia terenów rolniczych, jeden z największy słodkowodnych akwenów Finlandii zmniejszył się znacznie. Nie wpłynęło to jednak na populację ryb. Höytiäinen jest w tej chwili interesującym i wielopostaciowym systemem wodnym, zarówno dla wędkarzy jak i miłośników spędzania czasu w przyrodzie. Północne wody jeziora Höytiäinen podzielone są na zatoczki: Rauanlahti, Ruvaslahti i zatokę basenu Reposelkä. Wody są tam bardzo mętne, a widoczność słaba, maksymalnie do 2 m. Te płytkie i zarośnięte zatoczki to znakomite łowiska szczupaka, podobnie jak basen Jänisselkä oraz otwarte tonie części południowej jeziora. Rekord połowów na jeziorze Höytiäinen to drapieżnik o wadze 16,5 kg. Zdjęcie: Lentokuva Vallas  Wycieczkę wędkarską na jezioro Höytiäinen można połączyć z innymi formami aktywnego wypoczynku.
Duży sandacz króluje na otwartej toni Sandacz obrał sobie północne obszary jeziora Höytiäinen na tarlisko. Również w części południowej można napotkać sandacza w przezroczystych wodach szerokiej toni, ubogich w żer. W sumie populacja tej ryby jest tutaj okazała. Typową zdobyczą jest latem złapany okaz o wadze 1,5 kg. Szukając dobrych łowisk, warto kierować się na baseny Jänisselkä, Jängännniemi, na wody wokół wyspy Karhusaari i na północ od Jouhtehinen, będące potencjalnymi miejscami dobrych zdobyczy. Jedno z najlepszych jezior łososiowych w Finalndii Łosoś i troć jeziorna występują w głębinach części południowej jeziora Höytiäinen, gdzie nierzadko na przynętę uderzają kilkukilogramowe okazy. Metodą spinningową warto polować np. wokół przyczółka półwyspu Jängänniemi, wzdłuż brzegów półwyspu Kunnanniemi, skalistych ostrowii Tarmanluodot oraz na wodach otaczających półwysep Kontioniemi. Zdjęcie: Lomakeskus Huhmari  Zauroczenie otwartymi przestrzeniami i pięknymi okazami ryb. Populacja dużego okonia rozmnożyła się znacznie w ostatnich latach. Latem najlepiej bierze na jiga, wędą ciągnioną na głębinach 6−10 m, przede wszystkim wzdłuż poboczy skałek podwodnych otwartej toni oraz w zatoczkach, gdzie można złowić sztuki o wadze 300−500 g. Sezon okonia najlepiej rozpoczynać w cieśninach Porttisalmi i Katinsalmi w okolicach portu Huhmari oraz na cieśninie wysepki Teerisaari. Ukształtowanie dna jeziora Höytiäinen jest urozmaicone, co daje różnorodne możliwości znalezienia dobrego łowiska. Znajdujące się tam liczne skałki podwodne i płycizny pozwalają na swobodne jigowanie. We wszystkich zakątkach tego wielkiego jeziora występuje populacja małego miętusa. Wody zatoczek części północnej oferują wspaniałe warunki do wędkowania na leszcza i inne białoryby. Zdjęcie: Jari Matikainen  Płytkie wody północnej części jeziora Höytiäinen roją się od szczupaków. Cieśnina Selkäsalmi w zatoce Rauanlahti. Lipienie jeziorne i sieje Wokół wybrzeży Kuussaari, Jere i innych wysepek toni centralnych jeziora, na muchę lub błystkę może uderzyć znienacka lipień jeziorny. Pierwotna populacja lipienia zanikała stopniowo po obniżeniu poziomu wody, ale udało się ją odnowić poprzez zarybianie. Na przełomie zimy i wiosny na tafli lodu pokrywającej jezioro na głębinach, wędkarze łowią sieje spod lodu. Udaje się wtedy złapać przeważnie maleńkie sztuki. Ulubionym miejscem wędkarstwa podlodowego są okolice Varparanta. Zdjęcie: Jari Matikainen  Najlepsza głębokość połowu okonia i siei ja basenie Kuussaarenselkä, zajmującym centralną część jeziora Höytiäinen, wynosi 12−13 m. ”Grzbiety świńskie” i dwupiętrowe wysepki Różnorodnie uformowane wysepki jeziora Höytiäinen wynurzyły się z wody po obniżeniu poziomu jeziora. Wśród nich znajdują się zarówno wysepki o surowej skalnej budowie, piękne podłużne skaliste grzebiety oraz inne, gęsto zarośnięte drzewami liściastymi. Typowe dla Höytiäinena tzw. ”grzbiety świńskie”, to podwodne skały polodowcowe o wygładzonej przez lody części północno-wschodniej, a w części południowo-wschodniej skaliste i chropowate. Piękne piaszczyste wysepki rozrzucone w okolicach Huhmari to: Haapaluoto, Hanhiluoto i Leipäluoto. Po obniżeniu poziomu wody powstały charakterystyczne dla jeziora Höytiäinen tzw. dwupiętrowe wysepki, których części dolne, odsłonięte niczym rondo kapelusza otaczają starą część centralną. Największa z wysepek Teerisaari, o długości 7 km, jest zamieszkała przez cały rok. Zdjęcie: Jari Matikainen  Wokół wyspy Kalliosaari i skalistej wysepki Jussinluoto znajdziesz fascynujące łowiska. Port jeziorny Kontionlahti oraz centrum wypoczynkowe Huhmari, to znakomite punkty wyjściowe na wycieczki wędkarskie. Pozwolenie ogólne na wędkowanie na sztuczną przynętę obejmuje cały rejon jeziora Höytiäinen.
Za dawnych czasów w okolicach tutejszych krążyła legenda o wielkim potworze wodnym żyjącym w miejscowym jeziorze, ale w ostatnich czasach nikt go już nie widuje. Na pewno rwące wiry wypływające w dół do jeziora Pyhäselkä podczas operacji obniżania poziomu wody porwały potwora ze sobą. | 
Polski
