Potoki Finlandii Środkowej - asortyment łowisk troci
Zdjęcie: Jari Tuiskunen Rwący nurt potoku Kellankoski jest znakomitym łowiskiem dla wędkujących metodą muchową.
Finlandia Środkowa jest z punktu widzenia wędkarza fińskiego, najlepszym regionem umożliwiającym wspaniałe przeżycia podczas łowienia pstrąga potokowego. Na tym obszarze można znaleźć mnóstwo cenionych, naturalnie pięknych i zadbanych strumieni, na których złapanie na haczyk pstrąga jest bardziej regułą niż wyjątkiem.Należy jednak pamiętać, że na wielu potokach obowiązuje przydział wielkości dopuszczalnych połowów wędziskiem, dlatego warto zamówić pozwolenie na wędkowanie już wcześniej, dla zapewnienia dopuszczenia do połowów wszystkimi metodami. Poza tym okres ochronny dotyczący ryb zamyka łowiska w czasie: 01.09.–30.11. Zdjęcie: Jari Tuiskunen  Widok z mostu na rzece Äyskoski. Szlak Rautalampi Szlak Rautalampi jest najbardziej popularnym w Finlandii szlakiem potoków u źródeł rzeki Kymijoki. W czystych wodach licznych potoków objętych przepisami ustawy ochronnej, żyją ryby typowe dla regionu Finlandii Środkowej - trocie jeziorowe, będące najważniejszym obiektem połowów w tym regionie. Zdecydowanie najsłynniejszym łowiskiem na tym szlaku jest potok Äyskoski w gminie Tervo, zwany popularnie Krainą Pstrąga. Ten strumień łagodnie płynący i łatwy do przebrnięcia, oferuje niezliczoną ilość ciekawych stanowisk wędkowania, od biegu górnego aż do progów biegu dolnego. Stosowanie zasady „catch&release” w biegu dolnym rzeki, przyczyniło się do powiększenia populacji dużego pstrąga i lipienia. Ośrodek wędkarski nad Äyskoski wyposażony w hotele, restaurację, domki letnie i inne atrakcyjne dodatkowe usługi, stanowi niezwykłą w warunkach fińskich bazę wypadową na ryby. Na południu szlaku Rautalampi, pomiędzy jeziorami Konnevesi i Kynsivesi, potoki tworzą interesującą grupę siedmiu rwących strumieni. Dawniej niemal wszystkie z nich były oddane do dyspozycji małych kółek rybackich, ale w 2012 r. gmina Konnevesi zakupiła większość udziałów uprawniających do korzystania z tych potoków, po czym łowiska otwarte zostały dla publiczności. Zdjęcie: Jari Tuiskunen  Hannulankoski jest królestwem dużego pstrąga. Ryby dziko żyjące z charakterystyczną płetwą tłuszczową należy wypuścić na wolność. Najsłynniejszym z siedmiu potoków jest krystaliczny Siikakoski, znajdujący się w ujściu rzeki z jeziora, zwanym „gardzielą„. Było to kiedyś ulubione łowisko prezydenta Finlandii Urho Kekkonena. Potok o szerokości w tym miejscu 100 m o długości 200 m oferuje doskonałe warunki na zwodzenie na haczyk również wielkich okazów pstrąga i lipienia. Powszechnie panuje tu zasada wędkowania „catch&release”. Podążając w kierunku biegu dolnego napotykamy następne potoki na szlaku, nieco mniejsze: Karinkoski i Taikinainen, a po ominięciu długiego rozlewiska otwiera się widok na spieniony potok Kellankoski, najpiękniejszy i najbardziej rwący. Na odcinku 600 metrów znajduje się wiele wybornych miejsc brania. Największe pstrągi żerują w biegu górnym. Haczyk zanurzony w wodach rozlewiska może natrafić nawet na dziesięciokilowego szczupaka. Po przebyciu dwóch jezior rozpoczyna się trasa trzech strumieni zwanych potokami Korhola. Dwa z nich: Keskisenkoski i Hannulankoski dostępne są dla wszystkich osób zaopatrzonych w pozwolenia wędkarskie. Prawdopodobnie najlepsze szanse na złowienie wielkiego pstrąga są na potoku Hannulankoski wpływającym do Keskisenkoski, na samym początku sezonu wędkarskiego, kiedy to stynka dociera do strumienia. Dla miłośników lipienia polecamy Keskisenkoski. Zdjęcie: Jari Tuiskunen  Potok Huopanankoski. Potoki Viitasaari Gmina Viitasaari znajduje się na pierwszym miejscu w rankingu regionów o potokach bogatych w pstrąga. Natura przepięknie uformowała grupę malowniczych potoków, na których od dziesiątków lat uprawia się łowienie wędką spławikową. Najlepsze z nich obławiane są począwszy od XIX wieku. Pomiędzy jeziorami Kolima i Keitele wiją się niewielkie, ale interesujące potoki, objęte zezwoleniem na wędkowanie. Kärnä – płynący najbardziej na północy, bierze swój początek w ujściu z jeziora Kolima. Najdłuższy z nich, a w niektórych miejscach bardzo rwący potok oferuje ryby na odcinku kilometra. Sąsiedztwo jeziora Kolima umożliwia przebywanie w tych wodach dosyć dużych okazów pstrąga. Podobnie jak na innych potokach, wędkowanie wczesną wiosną w okresie pojawienia się widelnicy, jest prawdziwym przeżyciem. Dobre miejsce do rozpoczęcia wędkowania to progi rozlewiska, znajdującego się na północ od mostu drogowego w dolnej części rzeki, gdzie nurt jest już nieco słabszy. Zdjęcie: Metsähallitus  Potok Keihärinkoski. Potoki Kellankoski i Kymönkoski znajdujące się kilka kilometrów poniżej, mimo długości tylko dwustu metrów, oferują mnóstwo dobrych miejsc do obławiania. Bieg dolny Kellankoski i szeroka, łatwa do brodzenia część górna Kymönkoski zachęcają zainteresowanych wędkarzy muchowych. Po zachodniej stronie centrum miasta Viitasaari płynie Huopanankoski – słynny dzięki pisarzowi narodowemu Finlandii Juhani Aho. Obserwując ten kilometrowy łańcuch strumieni i rozlewisk służący wędkarzom do dnia dzisiejszego, łatwo zrozumieć zachwyt pana Aho nad tym miejscem. Najwięcej pstrągów łowi się na obszarze pomiędzy mostami, ale również spokojniejszy potok Alakoski wart jest wypróbowania. Potok Keihärinkoski przepływający w pobliżu Huopana, po drugiej stronie jeziora Muuruejärvi, pachnie mocno pstrągiem. Ten krótki, zaledwie półkilometrowy potok wpływający do Keitele, wynagradza szczodrze wędkarzy wielkimi pstrągami, szczególnie wiosną i na początku lata, w czasie pojawienia się w nurcie małych rybek. Lipień jest również powszechnie poławianą rybą w tych wodach. Zdjęcie: Metsähallitus  Potok Keihärinkoski. Szlak Saarijärvi Na szlaku Saarijärvi znajduje się około dwudziestu potoków. Kilka z nich to łowiska znane w całym kraju. Najdłuższy potok, dwukilometrowy Heijostenkoski, składa się z pięciu obok siebie płynących strumieni oraz rozlewisk. Zespół dzikich potoków o ciemnych wodach uchodzących z jeziora Pääjärvi w Karstuli, oferuje przyjemności wędkowania głównie na pstrąga i lipienia - nawet przez cały dzień. Idąc w dół trasy napotykamy m.in. potoki: Tuhmakoski, Kalmukoski, Haapakoski, Muittarinkoski, Riekonkoski i Majakoski. Ku zadowoleniu wędkarzy zrezygnowano z przydziału wielkości dopuszczalnych połowów w tych wodach wędką spławikową. W dniu pomyślnym może się przytrafić tutaj wiele miłych niespodzianek. Zdjęcie: Jari Tuiskunen  Na potoku Kapeenkoski można wędkować również w porze zimowej. Dla turystów wędkujących większe znaczenie mają tereny położone na południe od Äänekoski, gdzie potoki Kapeenkoski i Kuusaankoski wpływające do jeziora Vatiajärvi, oferują poza świetnymi łowiskami również zakwaterowanie, różne atrakcyjne programy oraz usługi gastronomiczne. Położony na północy potok Luijan-Kapeenkoski stanowi zespół strumieni o szybkich, rwących, a miejscami szeroko rozlanych nurtach i rozlewiskach, umiejscowionych w przepięknym krajobrazie pagórkowatym. Pluskające w nurtach potoku pstrągi i lipienie stawiają wyzwanie wędkarzom. W dole potoku Kapeenkoski, w okolicach starego młyna, istnieją dobre warunki dla wędkowania - choćby na wabiki zamontowane na jigowych główkach. Potok Kuusaankoski mocno rozhukany, o wartkim prądzie w biegu górnym, z szeroką gardzielą, jest najpewniejszym w Finlandii Środkowej łowiskiem pstrąga rzecznego. Dosyć rzadko można napotkać w jego wodach olbrzymy. Nie należy przechodzić obojętnie wobec rozlewisk biegu dolnego potoku. Również w porze zimowej pstrąg może tam uderzyć ostro na przynętę. |