Simojoki - to rzeka łososiowa odpowiedniej wielkości
Rzeka Simojoki uchodząca do Zatoki Botnickiej jest jedną z niewielu zachowanych w stanie dzikim rzek łososiowych w Finlandii. Źródłem Simojoki jest jezioro Simojärvi w gminie Ranua. Wielkość rzeki określana jest przez wędkarzy jako „odpowiednich rozmiarów”, z uwagi na jej dostępność dla łowienia spinningiem, zarówno z brzegu jak i brodząc w wodzie.Szerokość średnia koryta wynosi ok. 60–100 metrów, a głębokość pozwala na swobodne przekroczenie rzeki na drugi brzeg. Barwa wody jest brązowa. Na całym biegu rzeki, o długości ok. 200 kilometrów, spotyka się dziesiątki dosyć łagodnych potoków o otwartych brzegach. Łowisko pstrąga znajduje się na dolnych 50 km. Ulubionymi potokami łososiowymi są: Suukoski, Mertakoski, Pyttykoski, Vääräkoski, Kattilakoski, Saukkokoski, Hömmönkoski, Hanskankoski oraz Harrikoski. Dostęp do wszystkich potoków z dróg przebiegających po obu stronach rzeki jest dosyć łatwy. Zdjęcie: Jari Tuiskunen  Warto wybrać się na ryby w dół rzeki Simojoki, szczególnie w okresie wpływania łososia do rzeki. Początek lata to najlepszy sezon Wędrówki tarłowe łososia do Simojoki rozpoczynają się pod koniec maja, a ich szczyt następuje pod koniec czerwca, około dnia św. Jana. Początek lata jest najlepszym sezonem na złowienie łososia o wadze ok. 3–6 kg. Osobniki ważące ponad 10 kilogramów nie należą jednak do rzadkości. W lipcu, kiedy temperatura wody ciągle podnosi się i opada, wędrówka ryb ustaje, aby znów nasilić się w okresie jesiennym w czasie ochładzania się wód. Przemieszczanie się ryb monitorowane jest echosondą umieszczoną w wodzie potoku. Za pomocą tej metody naliczono 500–3000 szt. ryb wędrownych w skali rocznej. Zdobycie łososia z wód rzeki Simojoki nie jest zbyt łatwe, ale możliwości jego złowienia zwiększa fakt, że obszar ten cechuje się mniejszą presją wędkarską niż inne rzeki łososiowe w Finlandii. Skuteczność brania poprawia czasami zastosowanie muchy lub błystki o czerwonej, pomarańczowej lub żółtej barwie. Nie warto pozostawiać w domu również innych, mniej kolorowych przynęt. Zdjęcie: Jari Tuiskunen  Łosoś z rzeki Simojoki. Jeżeli na haczyku nie pojawia się długo oczekiwany łosoś, proponujemy spróbować szczęścia z lipieniem, występującym powszechnie w dorzeczu Simojoki. Rzadko spotyka się tutaj wielkie okazy, czasami może się trafić sztuka o rozmiarach ponad 40 cm. Na lipienia skuteczne są muchy powierzchniowe oraz larwy i poczwarki chruścika. Poza tym w rzece, a szczególnie w jej górnym biegu, można napotkać pstrąga pochodzącego z jeziora Simojärvi. Rybostan składa się tam naturalnie również ze szczupaków, okoni oraz różnych płotek. | 
Polski
