Lipień - jego płetwa niczym żagiel czystych wód

Główna ryba Laponii

Królestwem lipienia są wody Finlandii Północnej, gdzie bytuje niemal we wszystkich wodach płynących, zarówno w małych jak i wielkich rzekach, małych potoczkach i jeziorach. Polecenia godne jest dorzecze Tornionjoki - szczególnie przy źródłach, Tenojoki, jezioro Inarijärvi oraz małe akweny niezamieszkałych terenów Vätsäri i Kaldoai. Również wielkie rzeki Iijoki, Kemijoki i Ounasjoki przyciągają łowców lipienia. Do wiadomości leniuchów: najlepsze łowiska można znaleźć dopiero poza terenami zamieszkałymi i siecią dróg – w dzikich ostępach.

Miłośnicy tej barwnej ryby mogą liczyć na trofea również w rzekach Finlandii Południowej i Środkowej. Lipienia jeziornego warto szukać na wielkich jeziorach Wschodniej Finlandii. Jedynym na świecie miejscem występowania rzadkiego lipienia morskiego jest Zatoka Botnicka.

Zdjęcie: Jari Salonen 

Rzeki najdalej wysuniętych terenów Północno-Zachodniej Laponii, oferują najlepsze łowiska wielkiego lipienia.

Mądry wielki lipień

Lipień dużej wielkości jest ostrożnym i dlatego sprytnym przeciwnikiem. Określił to trafnie słynny lapoński wędkarz: „każdy może złowić łososia, ale złapanie kilogramowego lipienia to prawdziwa sztuka”.

Tarło lipienia odbywa się na przełomie kwietnia i maja i zaraz po tym rozpoczyna się okres połowów. Na początku lipień bierze na muszkę zanurzaną. Latem w okresie rozmnażania się kłębiących się nad wodami owadów, podziałają bardziej muchy powierzchniowe. W Laponii lato to świetny okres wędkowania na lipienia. W strumieniach Finlandii Południowej najlepsze trofea można zdobyć pod koniec jesieni, kiedy woda jest już chłodniejsza.

Lipień lubi nieco kwaskowatą wodę i dlatego czuje się najlepiej w miejscach o szybkim nurcie, ale nie w najsilniejszych wirach. Najlepsze miejscówki na lipienia to strumienie dopływowe, prądy przeciwne, wodospady potoków i rozlewiska.

Zdjęcie: Alvis Birkovs 

Ingmars Birkovs, Łotwa, lipień o wadze 1,8 kg, mistrzostwo świata w łowieniu lipienia, Lätäseno, klasa linki IGFA 6 lbs.

Otoczenie wysepek na otwartej toni to królestwo lipienia

Na obszarach tundry najlepszymi siedliskami lipienia są wody znajdujące się na granicy występowania drzew. Na wielkich jeziorach warto polować na tę rybę w okolicach skałek podwodnych lub wysepek unoszących się na otwartej toni. Również rejony ujść rzek do morza przynoszą zdobycze. Liczne małe jeziorka Laponii cieszą się powodzeniem u wędkowiczów. Łatwo złapać na nich lipienia na wędkę spławikową z brzegu.

Najbardziej rozpowszechnioną metodą połowu lipienia jest wędkowanie na sztuczną muchę, ale ryba ta bierze również na małe przynęty takie jak błystka, wahadłówka i sztuczne pijawki.
Często wydajność błystki rośnie jeśli haczyk otoczony jest puchem.

Zdjęcie: Kimmo Pöri 

Wiosna jest sezonem łowienia lipienia spod lodu. Potok Äyskoski, Tervo.

Na wiosnę wędkowanie spod lodu

W okresie zimowym lipień jest interesującą rybą dla wędkarzy spod lodu. W zestawie podlodowym na lipienia powinna znaleźć się błystka pionowa a pod nią mormyszka lub muszka oraz mała błystka balansówka. Szczyt sezonu przypada na przełom zimy i wiosny, ale w Laponii na taflę lodową można wybrać się jeszcze w maju. Często obfite trofea spod lodu zdarzają się również w okresie krótkich i ciemnych dni listopada i grudnia.

Lipień porusza się w rzekach i jeziorach na płytkich wodach, przeważnie na głębokości 1–2 m. Na wszelki wypadek można rozpocząć wiercenie w miejscu gdzie wody jest tylko na głębokości 20–30 cm pod pokrywą lodu. Dlatego udając się do Laponii zimą, warto wyposażyć plecak we wiertła różnych rozmiarów.

Największe okazy lipienia osiągają ponad 2 kg. Ponad kilogramową sztukę można złowić w setkach jezior i rzek Finlandii. Również w Laponii istnieją znakomite warunki, jedyne w skali światowej, do zdobycia wielkiego lipienia.

Zdjęcie: Jani Ollikainen 

Duża płetwa grzbietowa daje lipieniowi dodatkowe siły na pokonanie prądów wodnych.