Płoć - przyjaciel wędkarza letniego
Zdjęcie: Kimmo Pöri Płoć (Rutilus rutilus).
Płotka zalicza się do gatunku ryb zamieszkujących licznie w wodach o bujnej roślinności. Formuje duże populacje również w dzikich jeziorach. Wędkarz udający się na wycieczkę do Północnej Laponii może doświadczyć przykrego rozczarowania, ponieważ płocie nie występują w wodach tamtych stron. Nie warto jednak poddawać się przygnębieniu – w Laponii Południowej możesz złowić pradziwe płocie olbrzymy.Płoć należy obok okonia do najłatwiej łowiących się gatunków. Latem sezon główny trwa od połowy czerwca do końca sierpnia. Okres tarła trwający od maja do czerwca oznacza dla wędkarzy prawdziwe party tarłowe na wielu wybrzeżach. Zdjęcie: Kimmo Pöri  Latem najpewniejszą metodą na płocie jest wędkowanie spławikowe. Jezioro Ruokovesi, Heinävesi. Na płocie wybieramy się wody przybrzeżne. Ławica płoci porusza się szybko i bez przerwy, a miejsce ich przebywania znaczą zbełtania. Wędkowanie na płotki jest łatwym i relaksującym zajęciem, szczególnie na końcu pomostu domku letniego. Duże okazy poruszają się bliżej dna, mniejsze ryby w warstwach pośrednich wody. Zimą warto szukać płoci w zatoczkach i w wodach o głębokości kilku metrów, w pobliżu skarp. Zdjęcie: Jari Tuiskunen  Kuortane. Najlepszymi przynętami na płocie są czerwy i jętki (jacice), ale zwykły robak wędkarski jest również skuteczny. W dawnych czasach płotka była ważną rybą w jadłospisie miejscowej ludności. Dobrze konserwuje się w puszkach i smakuje smażona na patelni z cebulą, przyprawiona pieprzem. W naszych czasach rzadko kiedy Finowie doceniają kulinarne właściwości płoci. Zdjęcie: Antti Koli  Somerniemi. | 
Polski
