Jaź - przemierza szybko miejsca o rwących nurtach
Zdjęcie: Antti Koli Jaź (Leuciscus idus).
W Finlandii jaź występuje na w całej strefie przybrzeżnej Bałtyku oraz we wszystkich wielkich wodach śródlądowych, z wyjątkiem najbardziej na północ wysuniętych terenów Laponii.Jaź czuje się dobrze w wodach o szybkim nurcie. Dobre łowiska to rzeki, potoki oraz cieśniny o bystrych nurtach. Nad jeziorami i w strefie przybrzeżnej Bałtyku, dużej jazi warto szukać na głębokości poniżej metra, blisko brzegu oraz na płyciznach toni centralnych. Szczyt sezonu wędkarskiego to okres ciepłych wód, począwszy od połowy czerwca do końca sierpnia. Łatwiej złapać jazia w małych potoczkach i płytkich cieśninach o szybkim nurcie w czasie tarła, zaraz po uwolnieniu się akwenów z pokrywy lodowej. Zdjęcie: Ismo Kolari  Wielka jaź uderza z zamachem na spinnera na głębokości metra, w okolicach skalistych wysepek otwartej toni jeziora Puruvesi. Na końcu linki jaź walczy niezwykle zaciekle. Na wielu potokach wędkarza oczekującego na płocie, dwukilowy jaź może zaskoczyć gwałtownym uderzeniem na przynętę. Ryba ta uwielbia pluskanie się w bystrym nurcie potoku. W okresie tarłowym jazie łowi się wędką spławikową. Również latem stosuje się tę metodę. Najbardziej powszechnym sposobem jest jednak spinning z błystką obrotową. Jaź uderza na muchę, małe woblery i ciągniętego spoona. Zdjęcie: Antti Koli  Jaź dał się złapać na muchę na Zatoce Fińskiej. Kirkkonummi. Podobnie jak inne ryby karpiowate, jaź stracił ostatnio popularność jako ryba przyrządzana do celów konsumpcyjnych. Kultura kulinarna Finlandii niestety zubożała na korzyść hodowlanych ryb łososiowatych o czerwonym mięsie. Tylko niektórzy szczęśliwcy mogą czasami smakować tych znakomitych ryb, konserwowanych w soli morskiej lub wędzonych. Zdjęcie: Ismo Kolari  Najlepsze miejscówki to krańce przylądków, wejścia do zatoczek i inne miejsca, gdzie wylęgają się jętki i chruściki unoszące się ku powierzchni wody. | 
Polski
