Wędkowanie spinningiem

Do najważniejszych gatunków ryb łowionych spinningiem w Finlandii należą: szczupak, okoń, lipień i troć. Dla pomnożenia przyjemności wędkowania, polecamy sprzęt złożony z wytrzymałego i żywo reagującego wędziska o długości 1,8–2,4 m, lekkiego kołowrotka spinningowego klasy 1 000 – 2 500, cienkiej linki o grubości 0,25–0,30 mm, lub alternatywnie plecionki 0,15 mm.

Atutem lekkiego sprzętu jest nie tylko łatwość wędkowania, ale jego wyczuwalność – branie czuje się natychmiast, a wykonanie kontrataku może nastąpić błyskawicznie.

Zdjęcie: Jari Tuiskunen 

Na bystrym potoku Kapeenkoski w gminie Laukaa, sezon wędkarski trwa całą zimę.

Małe przynęty na wody płynne

Na potokach Finlandii dobrze sprawują się małe i lekkie woblery o 4–6 cm. Łatwo je prowadzić na tyłach głazów, na głęboczkach oraz w innych miejscach, gdzie można się spodziewać pluskających się ryb. Aby zainteresować ryby, pozwól burzliwym nurtom nadawać przynęcie szalonej akcji, a potem zwijaj powoli linkę na kołowrotek. Czasami ryba uderza na przynętę szarpaną cały czas w jednym miejscu.

W wodach o szybkim nurcie stosuje się również spoony i błystki obrotowe, które pozwalają na rzucanie na znaczne długości. Ponadto przynęty te można zanurzać na duże głębokości, co pozwala na penetrowanie nawet najgłębszych niecek w dnie potoków.

Obecnie na potokach popularne jest wędkowanie na muchy typu leech, imitacje pijawki. Haczyk uzbrojony w główkę ołowiową, oprawiony w puch z wielu piórek „marabou” porusza się szybko, a w wielu okolicznościach należy do najbardziej efektywnych przynęt. Sztuczne pijawki są szczególnie popularne w łowieniu trocia i pstrąga tęczowego, ale również okonie i sandacze dają się skusić na ich pociągający wizerunek.

Na wodach przezroczystych o szybkim nurcie, wędkarze preferują przynęty o barwach: niebieskiej, szarej oraz brązowej. Warto popróbować przynęt jaskrawszych. Jeżeli wędkujemy na wodach ciemniejszych, wtedy ze skrzynki wyciągamy przynęty żółte, pomarańczowe i czerwone.

Zdjęcie: Jari Tuiskunen 

Jezioro Kuorevesi, Jämsä. Jesień to dobra pora roku na wędkarstwo jeziorowe.

Na jeziorach i wodach przybrzeżnych Bałtyku

W Finlandii wędkarze spinningowi mają do dyspozycji wszystkie jeziora oraz długie wybrzeże Morza Bałtyckiego. Na szczupaka wybieramy się z arsenałem woblerów, spoonów i dużych spinnerów. Jeżeli naszym celem jest wędkowanie na brzegach głęboczek, warto zaopatrzyć się w jigi dużych rozmiarów.

Okoń uderza łapczywie na woblery, błystki obrotowe oraz na przynęty jigowe.

Na sandacza wędkarz spinningowy stosuje przeważnie jigi. Najbardziej skuteczne są różne przynęty imitujące larwy i rybki, ale na wszelki wypadek warto zabrać ze sobą również woblery głębokościowe.

Lipień daje się nabrać najskuteczniej na małe spinnery. Praktyka wędkarska pokazuje, że najlepsze z nich to Bete Lotto i małe modele Meppsa.

Zdjęcie: Jari Tuiskunen 

Dla wędkarza spinningowego, przynętą na okonia jest błystka obrotowa.

Jerki to przynęty na dużego szczupaka

W ostatnich latach na dużego szczupaka wędkarze preferują coraz częściej jerki. Ten duży wobler bezsterowy nie posiada płytki sterującej, a więc ruchy przynęty zależą od sposobu manipulowania wysokością uniesienia szczytówki wędziska i nawijania kołowrotka.

Różne jerki stosuje się w różnych sytuacjach. Na przykład w chłodnych wodach znakomicie spisuje się powolnie nurkujący lub unoszący się suspending jerk, natomiast w ciepłych wodach szybkie zanurzanie się przynęty jest atutem.

Wędkując w zimnej wodzie można stosować 5–6 sekundowe przerwy w ruchach wędziska. Zdrętwiałej nieco rybie trzeba dać trochę czasu na uchwycenie przynęty.

Popper do połowów powierzchniowych

Jedną z najbardziej interesujących form metody sinningowej jest wędkowanie na poppera, oferujące niesamowite brania. Poppery to woblery unoszące się tuż pod powierzchnią wody. Branie jest prawdziwie widowiskowe, kiedy ryba uderza z całą siłą z dołu na poppera.

Przynętę tę można stosować na szczupaka, zarzucając poppera na obrzeżach trzcinowisk oraz na płyciznach, na głębokości 1–2 m.