Łowienie raków to wesołe wydarzenie. Jezioro Iso-Roine, Hauho.
Mało jest tak przyjemnych zajęć na świecie, jak nastawianie więcierzy rakowych podczas ciemnych wieczorów jesiennych, a następnego poranka sprawdzanie ich zawartości. Połowy raka sygnałowego na jeziorach Finlandii Południowej ostatnio dramatycznie wzrosły, co oznacza, że więcierze rakowe zapełniają się coraz częściej.
Sezon połowu raków rozpoczyna się 21 lipca o godz. 12.00 i kończy pod koniec października. Szczyt sezonu trwa do połowy września.
Signal crayfish are caught on the rocky bottoms of lake shores and shoals. The suitable catch depth is usually 3 to 6 metres. Crayfish parties in good company represent the Finnish autumn atmosphere at its best.
Rak sygnałowy przebywa chętnie na brzegach pokrytych kamieniami
Raki sygnałowe (Pasifastacus leniusculus) łowi się przy samych brzegach i na kamienistych płyciznach. Zgrupowania lilii wodnych i połamanych drzew leżących w wodzie to dobre łowiska rakowe. Odpowiednia głębokość łowienia wynosi 3–6 m, ale raki sygnałowe nurkują na taką głębokość, jaka jest na wybrzeżu pokrytym głazami. Również na głębokości metra można uzyskać obfite połowy tego skorupiaka.
Przemieszczanie się raków zależy od sezonu. Najlepsze łowiska zmieniają się zgodnie z okresem połowu raka. W okresie wymiany skorupy u raków nie można spodziewać się dużych połowów. Duże raki sygnałowe żerują czasami przy całkiem płaskim dnie akwenu.
Zdjęcie: Jari Salonen
Rak sygnałowy zadomowił się na dobre w jeziorze Pyhäjärvi, w regionie Tampere.
W Finlandii na raki najbardziej popularne są plastikowe więcierze tubowe. Zapewniają dobre połowy i są łatwe w użyciu. Najlepszym i najczęściej stosowanym wabikiem jest płoć, ale również inne rybki przynętowe przyciągają raka.
Więcierze można zanurzyć do wody pojedynczo lub w zestawie, przymocowane do linki głównej w odstępach co 5–10 metrów. Powszechnym zwyczajem jest zanurzanie pułapek w godzinach wieczornych i sprawdzanie ich zawartości następnego dnia o poranku. Może się zdarzyć, że rak wejdzie do pułapki również w ciągu dnia. W ciepłej wodzie wabiki nie utrzymują się długo w dobrym stanie.
Zdjęcie: Raputietokeskus
Raki gotuje się w osolonej wodzie przyprawionej koperkiem przez ok. 10 minut.
Wielkie jeziora skarbnicami raków
Wraz ze wzrostem populacji raka sygnałowego w jeziorach Finlandii Południowej, znacznie wzrosły możliwości uzyskania dobrych wyników w połowach tych skorupiaków. Do najlepszych łowisk raków należą m.in.: południowa część olbrzymiego jeziora Saimaa, jeziora Kukkia, Pälkänevesi, Roine, Näsijärvi, Päijänne, Pyhäjärvi koło Säkylä oraz wielkie jezioro Pyhäjärvi w regionie Tampere.
Rak szlachetny - rak rzeczny (Astacus astacus), występuje w wielu małych jeziorach i w systemach rzecznych. Racza dżuma zniszczyła najlepsze gatunki raków i dlatego wędziska używane w różnych akwenach należy dezynfekować, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się tej choroby. Rak szlachetny przebywa chętnie w płytkich wodach. Poławiany jest na głębokości 1–2 m z płycizn potoków potrzaskami na raki, a nawet rękoma.
Zdjęcie: Ismo Kolari
Jesień to sezon festynów rakowych.
Wesołe uczty rakowe
Raki gotuje się w wodzie solonej (3–4 %) z dodatkiem kopru i szczypty cukru do smaku. Po schłodzeniu, smakowite mięso tych drapieżców o długich szczypcach, spożywane jest w z chlebem opiekanym, przystawkami oraz białym winem lub innymi napojami. Uczta rakowa w dobrym towarzystwie i wspaniałej atmosferze reprezentuje najlepsze fińskie tradycje jesienne.
Polski
